Γενικός χειρουργός

Γενικός χειρουργός είναι ο γιατρός που ειδικεύεται σε χειρουργικές επεμβάσεις και στην εξέταση και διάγνωση μιας μεγάλης λίστας παθήσεων. Ένας γενικός χειρουργός έχει εξειδικευμένες γνώσεις σε ολόκληρη τη χειρουργική διαδικασία, από την αρχική εκτίμηση και αξιολόγηση μέχρι την προετοιμασία, την διεκπεραίωση και τη μετεγχειρητική φροντίδα. 

Τι αναλαμβάνει ένας Γενικός Χειρουργός

Ο Γενικός Χειρουργός είναι εκπαιδευμένος σε ένα ευρύ φάσμα χειρουργικών επεμβάσεων:

  • Χειρουργική κοιλιακού τοιχώματος
  • Χειρουργική παθήσεων πρωκτού
  • Χειρουργική ήπατος χοληφόρων
  • Χειρουργική ογκολογία
  • Χειρουργική δέρματος υποδορίου
  • Χειρουργική ενδοκρινών αδένων
  • Χειρουργική μαστού

Τα καθήκοντα του γενικού χειρουργού ξεκινούν πριν από τη χειρουργική επέμβαση. Στην συνάντηση με τον ασθενή πριν από τη χειρουργική επέμβαση ο γενικός χειρουργός διενεργεί αξιολόγηση του ιατρικού ιστορικού και των αποτελεσμάτων των διαγνωστικών εξετάσεων του ασθενούς ώστε να τεθούν όλες οι εναλλακτικές επιλογές, να συζητηθεί η συνιστώμενη χειρουργική διαδικασία, καθώς και να απαντηθούν οποιεσδήποτε ερωτήσεις μπορεί να έχει ο ασθενής. Στη συνέχεια, και εφόσον η καλύτερη (ή μοναδική) λύση είναι το χειρουργείο, ο γενικός χειρουργός προγραμματίζει και εκτελεί την χειρουργική επέμβαση. Έπειτα, παρέχει την κατάλληλη μετεγχειρητική φροντίδα και συμβουλευτική, έχοντας εξασφαλίσει ότι δεν υπήρξαν επιπλοκές από το χειρουργείο.

Τεχνικές 

Υπάρχουν δύο τύποι μεθόδων χειρουργικής, η ανοιχτή και η ελάχιστα επεμβατική χειρουργική. Οι τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας δεν περιλαμβάνουν μεγάλες τομές και πιθανώς να μην πραγματοποιηθεί και καμιά τομή αν η τεχνική δεν το απαιτεί (Ρομποτική, Λαμπαροσκοπηκη) . Το κύριο πλεονέκτημα της ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής είναι ότι υπάρχει λιγότερος πόνος, μικρότερος κίνδυνος λοίμωξης και ταχύτερη αποθεραπεία.

Ραντεβού με τον Γενικό Χειρουργό

Συνεπώς, όταν επισκεφθείτε έναν γενικό χειρουργό, θα σας αξιολογήσει για να βεβαιωθεί ότι η χειρουργική επέμβαση είναι η σωστή επιλογή για εσάς. Θα σας εξηγήσει τη διαδικασία και θα απαντήσει στις ερωτήσεις σας σχετικά με την επέμβαση. Ακόμα, θα σας δώσει οδηγίες για το πώς να προετοιμαστείτε για την επέμβαση, συμπεριλαμβανομένων κάποιων πιθανά απαραίτητων εξετάσεων, έναρξης ή παύσης κάποιας φαρμακευτικής αγωγής και της διατροφής σε στερεά και υγρά. Τέλος, θα σας εξηγήσει τι να περιμένετε κατά τη διάρκεια της ανάρρωσής σας. Εάν το χειρουργείο σας απαιτεί νοσηλεία στο νοσοκομείο, θα σας ενημερώσει για πόσο καιρό αναμένεται να παραμείνετε στο νοσοκομείο και τι θα χρειαστείτε όταν επιστρέψετε στο σπίτι. 

Για ραντεβού με το γιατρό, επικοινωνήστε μαζί μας πατώντας εδώ.

/by

Οξεία Σκωληκοειδίτιδα

Τι είναι

Η οξεία σκωληκοειδίτιδα είναι ίσως η πιο γνωστή και συχνή πάθηση κυρίως σε παιδιά και εφήβους και η οποία χρήζει άμεσης αντιμετώπισης.

Η σκωληκοειδής απόφυση είναι ένα μικρό όργανο του σώματος, που εκφύεται από την άκρη του τυφλού (1ου τμήματος του παχέος εντέρου) στην κάτω δεξιά μεριά της περιτοναϊκής κοιλότητας. Η σκωληκοειδής δεν έχει κάποια γνωστή λειτουργία στον ανθρώπινο οργανισμό.

Η σκωληκοειδίτιδα είναι η φλεγμονή της σκωληκοειδούς αποφύσεως.

Συμπτώματα

  • Πόνος (ήπιος πόνος αρχικά)
  • Έντονος πόνος χαμηλά δεξια στην κοιλιά
  • Ναυτία
  • Γαστρεντερικές διαταραχές (εμετός, διάρροια)
  • Πυρετός
  • Πρήξιμο της κοιλιάς
  • Η κοιλιά γίνεται σκληρή και ευαίσθητη στην ψηλάφηση

Αντιμετώπιση – Θεραπεία

Η σύγχρονη αντιμετώπιση της σκωληκοειδίτιδας γίνεται με λαπαροσκοπικη  σκωληκοειδεκτομή η οποία αποτελεί μια ελάχιστα επεμβατική μέθοδο. Η λαπαροσκοπικη  σκωληκοειδεκτομή αποτελεί την πρώτη επιλογή του γενικού χειρουργού καθότι έχει πολλά πλεονεκτήματα, μικρότερο χειρουργικό τραύμα, γρήγορη ανάρρωση και μικρότερη πιθανότητα επιπλοκών

Η νοσηλεία μετά από την επέμβαση είναι 1 με 2 βράδια αναλόγως την φλεγμονή του ασθενούς και η επαναφορά σε πλήρη δραστηριότητα γίνεται σε 10 ημέρες.

Επικοινωνήστε και κλείστε ραντεβού
/by

Ειλεός

Τι είναι ο Ειλεός

Ειλεός είναι η απόφραξη του εντέρου η οποία δεν επιτρέπει στο έντερο να κενωθεί ούτε από κόπρανα ούτε από αέρια. Ο ειλεός αποτελει μια συνηθισμένη παθολογική κατάσταση κυρίως του λεπτού εντέρου και σπανιότερα του παχέος. 

Υπάρχουν δύο είδη ειλεών ο παραλυτικός και ο αποφρακτικός.

Ο παραλυτικός ειλεός είναι η λειτουργική αδυναμία του εντέρου να προωθήσει το εντερικό περιεχόμενο εξαιτίας διαταραχών της νεύρωσης του εντέρου.

Ο αποφρακτικός ειλεός είναι η απόφραξη του εντέρου με κύριο αίτιο τις ενδοκοιλιακές συμφύσεις.

Συμπτώματα 

  • Έντονος πόνος στην κοιλιακή χώρα
  • Ναυτία
  • Εμετοί
  • Δυσκοιλιότητα
  • Αναστολή αερίων
  • Φουσκώματα

Διάγνωση

  • Κλινική εικόνα ασθενούς
  • Απεικονιστικές εξετάσεις (ακτινογραφία – αξονική)
Επικοινωνήστε με τον Ιατρό
/by

Εκκολπωματίτιδα

Τι είναι τα εκκολπώματα;

Τα εκκολπώματα είναι μικρά, διογκωμένα σακουλάκια (σακοειδείς προπτώσεις) που μπορούν να σχηματιστούν στο τοίχωμα του πεπτικού σας συστήματος. Εντοπίζονται συχνότερα στο κάτω μέρος του παχέος εντέρου (κόλον). Τα εκκολπώματα συναντώνται πιο συχνά μετά την ηλικία των 40 ετών, και σε όσους δεν περιλαμβάνουν αρκετές φυτικές ίνες στη διατροφή τους. Εκκολπωμάτωση ονομάζεται η πάθηση της εμφάνισης εκκολπωμάτων ενώ εκκολπωματίτιδα είναι η εμφάνιση φλεγμονής στα εκκολπώματα.

Συμπτώματα

Τα εκκολπώματα συνήθως δεν εμφανίζουν συμπτώματα και μπορεί να αποκαλυφθούν τυχαία σε εξέταση του παχέος εντέρου. Στην οξεία εκκολπωματίτιδα (φλεγμονή των εκκολπωμάτων) ωστόσο εμφανίζονται συμπτώματα τα οποία περιλαμβάνουν:

  • Πόνο στην κοιλιά (κάτω αριστερή πλευρά)
  • Διάρροια, δυσκοιλιότητα ή και τα δύο
  • Πυρετός
  • Φουσκώματα
  • Αίμα στα κόπρανα

Αντιμετώπιση – Θεραπεία

Η αντιμετώπιση της εκκολπωματίτιδας γίνεται με φαρμακευτική αγωγή ή χειρουργικά. Στην περίπτωση που η νόσος δεν ανταποκρίνεται στην φαρμακευτική αγωγή και υπάρχουν επανειλημμένα επεισόδια οξείας εκκολπωματίτιδας τότε η χειρουργική παρέμβαση κρίνεται απαραίτητη.Η χειρουργική επέμβαση εκτελείται λαπαροσκοπικά ή ανοιχτά με νοσηλεία λίγων ημερών.

Κλείστε Ραντεβού με τον Ιατρό
/by

Θυρεοειδής αδένας: Λειτουργία – Παθήσεις – Θεραπεία

Ο θυρεοειδής είναι ένας ενδοκρινής αδένας σε σχήμα πεταλούδας και βρίσκεται στο πρόσθιο τμήμα του λαιμού. Παράγει ορμόνες που ελέγχουν τον μεταβολισμό, δηλαδή τον τρόπο που το σώμα σας διαχειρίζεται και χρησιμοποιεί την ενέργεια. Οι ορμόνες του θυρεοειδούς ρυθμίζουν πολλές ζωτικές λειτουργίες του σώματος, μερικές από τις οποίες είναι οι παρακάτω: 

● Αναπνοή 

● Καρδιακοί παλμοί 

● Κεντρικό νευρικό σύστημα 

● Σωματικό βάρος 

● Εμμηνορροϊκοί κύκλοι 

● Θερμοκρασία σώματος 

● Μυοσκελετικό σύστημα 

Ο θυρεοειδής αδένας έχει μήκος περίπου 5 εκατοστά και βρίσκεται στο μπροστινό μέρος του λαιμού, κάτω από την προβολή του θυρεοειδούς χόνδρου, γνωστού και ως «μήλο του Αδάμ». Ο θυρεοειδής χωρίζεται σε δύο τμήματα, τους λοβούς, οι οποίοι βρίσκονται δεξιά και αριστερά της τραχείας και συνδέονται με μια λωρίδα θυρεοειδικού ιστού, τον ισθμό. 

Πώς λειτουργεί ο θυρεοειδής αδένας; 

Ο θυρεοειδής είναι μέρος του ενδοκρινικού συστήματος, το οποίο αποτελείται από αδένες που παράγουν, αποθηκεύουν και απελευθερώνουν ορμόνες στην κυκλοφορία του αίματος, έτσι ώστε αυτές να μεταφερθούν στα κύτταρα του σώματος. Ο θυρεοειδής αδένας χρησιμοποιεί ιώδιο από την διατροφή για να παράγει τις ορμόνες του: 

● Τριιωδοθυρονίνη (Τ3) – ρυθμίζει τον μεταβολισμό 

● Θυροξίνη (Τ4) – ρυθμίζει τον μεταβολισμό 

● Καλσιτονίνη – ελαττώνει το ασβέστιο του αίματος 

Τα επίπεδα Τ3 και Τ4 στο αιμα ρυθμίζονται από δύο αδένες στον εγκέφαλο: ο υποθάλαμος και η υπόφυση συνεργάζονται για να διατηρήσουν την ισορροπία μεταξύ Τ3 και Τ4. 

Ο υποθάλαμος παράγει την TSH Releasing Hormone (TRH), η οποία δίνει σήμα στην υπόφυση για να δώσει εντολή στον θυρεοειδή αδένα να παράγει μεγαλύτερη ή μικρότερη ποσότητα T3 και T4, το οποίο γίνεται είτε

αυξάνοντας είτε μειώνοντας την απελευθέρωση μιας ορμόνης που ονομάζεται θυρεοειδοτρόπος ορμόνη (TSH). 

● Όταν τα επίπεδα Τ3 και Τ4 είναι χαμηλά στο αίμα, η υπόφυση απελευθερώνει περισσότερη TSH για να δώσει εντολή στον θυρεοειδή αδένα να παράγει περισσότερες θυρεοειδικές ορμόνες. 

● Εάν τα επίπεδα Τ3 και Τ4 είναι υψηλά, η υπόφυση απελευθερώνει λιγότερη TSH στον θυρεοειδή αδένα,ούτως ώστε να επιβραδύνει την παραγωγή αυτών των ορμονών. 

Γιατί χρειάζεται ο θυρεοειδής αδένας; 

Οι ορμόνες Τ3 και Τ4 κυκλοφορούν μέσω του αίματός σας για να φτάσουν σχεδόν σε κάθε κύτταρο του σώματος και ρυθμίζουν την ταχύτητα με την οποία λειτουργούν τα κύτταρα και ο μεταβολισμός. Για παράδειγμα, οι Τ3 και Τ4 ρυθμίζουν τον καρδιακό ρυθμό και την ταχύτητα επεξεργασίας του φαγητού από το λεπτό και το παχύ έντερο. Έτσι, αν τα επίπεδα Τ3 και Τ4 είναι χαμηλά, ο καρδιακός σας ρυθμός μπορεί να είναι πιο αργός από το κανονικό και μπορεί να παρουσιάζετε δυσκοιλιότητα ή/και αύξηση βάρους. Αν τα επίπεδα Τ3 και Τ4 είναι υψηλά, μπορεί να έχετε γρήγορο καρδιακό ρυθμό και διάρροια ή/και απώλεια βάρους.

Ασθένειες και διαταραχές του θυρεοειδούς 

Υπάρχουν πολλές ασθένειες και διαταραχές που σχετίζονται με τον θυρεοειδή. Μπορούν να αναπτυχθούν σε οποιαδήποτε ηλικία και μπορεί να προκύψουν από μια ποικιλία αιτιών, όπως τραυματισμό, ασθένεια ή διατροφική ανεπάρκεια (ιωδιο στην τροφη) 

Οι συχνότερες διαταραχές του θυρεοειδούς είναι: 

● Υποθυρεοειδισμός και υπερθυρεοειδισμός (λόγω υπερβολικά χαμηλής ή υπερβολικά υψηλής θυρεοειδικής ορμόνης αντίστοιχα). ● Μη φυσιολογική ανάπτυξη του θυρεοειδούς. 

● Όζοι θυρεοειδούς. 

● Καρκίνος θυρεοειδούς. 

● Θυρεοειδίτιδες (αυτοάνοσα νοσήματα). 

Κάθε διόγκωση του θυρεοειδούς αδένα ονομαζεται «βρογχοκήλη». 

Διάγνωση και αντιμετώπιση προβλημάτων του θυρεοειδούς 

Για διαταραχές του θυρεοειδούς που προκύπτουν από υπερβολική ή ελλιπή παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών, πρέπει τα επίπεδα των ορμονών να επανέλθουν στα φυσιολογικά τους επίπεδα. Ο υπερθυρεοειδισμός χρειάζεται θεραπεία που θα επιβραδύνει την παραγωγή της ορμόνης του θυρεοειδούς, ενώ ο υποθυρεοειδισμός χρειάζεται αντικατάσταση ορμονών. 

Η αντιμετώπιση προβλημάτων του θυρεοειδούς θα πρέπει να γίνεται πάντα σε συνεργασία με τον ενδοκρινολόγο σας.Ο οποίος θα λάβει υπόψιν τη συγκεκριμένη κατάσταση του θυρεοειδούς σας με εξετάσεις αίματος (TSH, FT3 και αντιθυρεοειδικά αντισώματα), υπερηχογράφημα τραχήλου και αν χρειάζεται παρακέντηση με λεπτή βελόνη για κυτταρολογική εξέταση και θα συστήσει την κατάλληλη για εσάς θεραπεία. 

Η φαρμακευτική αγωγή, ανάλογα με την πάθηση, είναι συνήθως αποτελεσματικός τρόπος προσαρμογής των επιπέδων των ορμονών και έλεγχος για τους καλοήθεις όζους . Σε αρκετες περιπτώσεις απαιτείται χειρουργική αντιμετώπιση, όμως ο ενδοκρινολόγος είναι εκείνος που παρακολουθεί τον ασθενή και τον παραπέμπει στον χειρουργό, εφόσον χρειαστεί.

Τι είναι η θυρεοειδεκτομή; 

Η θυρεοειδεκτομή είναι μια χειρουργική διαδικασία για την αφαίρεση ολόκληρου του θυρεοειδούς αδένα και χρησιμοποιείται για τη θεραπεία ασθενειών του, συμπεριλαμβανομένων των παρακάτω: 

● Καρκίνος θυρεοειδούς. 

● Υπερθυρεοειδισμός (υπερδραστήριος θυρεοειδής αδένας που δεν ανταποκρίνεται στην φαρμακευτικη αγωγή – νόσος Graves) ● Μεγάλες βρογχοκήλες ή οζίδια του θυρεοειδούς που προκαλούν συμπτωματική απόφραξη όπως δυσκολία στην κατάποση ή στην αναπνοή. 

● Πολυοζώδης βρογχοκήλη. 

Η επέμβαση γίνεται υπό γενική αναισθησία με τον ασθενή σε ύπτια θέση με υπερέκταση του αυχένα. 

Ο χειρουργός κάνει μια μικρή τομή στο δέρμα του λαιμού όσο το δυνατόν πιο κοντά σε μια υπάρχουσα πτυχή, για να φαίνεται λιγότερο η ουλή. Στη συνέχεια, διαχωρίζει ένα λεπτό στρώμα μυός για να αποκτήσει πρόσβαση 

στον θυρεοειδή αδένα, τον οποίο αφαιρεί , καθώς και τυχόν κοντινούς λεμφαδένες που μπορεί να επηρεαστούν σε περίπτωση καρκίνου (λεμφαδενικός καθαρισμός). Μεγάλη σημασια εχει η διατηρηση των παραθυρεοειδών αδένων για την αποφυγή της διαταραχής των επιπέδων ασβεστίου του αίματος , καθώς και η χρήση ειδικού νευροδιεγέρτη για νευροπαρακολούθηση των λαρυγγικών νεύρων των φωνητικών χορδών, καθώς ο τραυματισμός τους προκαλεί αφωνία ή και ασφυξία. 

Τέλος, ο χειρουργός τοποθετεί παροχέτευση για τυχον αιμορραγίας και επαναφέρει τους μύες του μπροστινού μέρους του λαιμού στη σωστή τους θέση με συρραφή κατά στρώματα. Το δέρμα κλείνει με ράμματα ή κόλλα. 

Ανάρρωση και επόμενα βήματα 

Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ασθενείς επιστρέφουν στο σπίτι την ίδια μέρα, αλλά κάποιοι χρειάζεται να διανυκτερεύσουν στο νοσοκομείο, ώστε να παρακολουθείται ο ασθενής και τα επίπεδα ασβεστίου στο αίμα του. 

Όταν ο θυρεοειδής αδένας αφαιρεθεί χειρουργικά, το σώμα εξακολουθεί να χρειάζεται θυρεοειδική ορμόνη για να διατηρήσει τις ζωτικές λειτουργίες σε ισορροπία. Η θεραπεία υποκατάστασης θυρεοειδικών ορμονών

περιλαμβάνει τη λήψη συνθετικών θυρεοειδικών ορμονών σε μορφή χαπιού σε προσωποποιημενη δόση απο τον ενδοκρινολόγο. 

Σε περίπτωση καρκίνου, μπορεί να χρειαστεί αγωγή με ραδιενεργό ιώδιο (I 131) για καταστροφή μικρών υπολειμμάτων του αδένα. 

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι της θυρεοειδεκτομής; 

● Αλλαγές στη φωνή (π.χ. βραχνάδα) ή εύκολη κόπωση της φωνής.

● Πονόλαιμος από την διασωλήνωση της γενικής αναισθησίας.

● Αιμορραγία. 

● Συμφύσεις ή ουλώδης ιστός που απαιτούν περαιτέρω χειρουργική επέμβαση. 

● Τραυματισμός του οισοφάγου ή της τραχείας. 

● Υποπαραθυρεοειδισμός παροδικός λογω τραυματισμού, ή μόνιμος λόγω αφαίρεσης των παραθυρεοειδών αδένων

/by

Αιμορροΐδες

Τι είναι οι αιμορροΐδες; 

Οι αιμορροΐδες είναι διογκωμένες φλέβες γύρω από τον πρωκτό ή στο κάτω μέρους του ορθού.Υπάρχουν 2 τύποι αιμορροΐδων: εσωτερικές και εξωτερικές. Εσωτερικές αιμορροΐδες αναπτύσσονται εσωτερικά του πρωκτού ή του ορθού. Εξωτερικές αιμορροΐδες αναπτύσσονται εξωτερικά του πρωκτού και είναι ο πιο συνήθης τύπος, όπως επίσης και ο πιο ενοχλητικός. Οι αιμορροΐδες προκαλούν έντονο κνησμό, πόνο και δυσφορία στο κάθισμα. 

Ποια είναι τα συμπτώματα των αιμορροΐδων; 

Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν: 

– έντονη φαγούρα, πόνο και ερεθισμό γύρω από τον πρωκτό 

– αίμα στον ιστό μετά από κίνηση του εντέρου 

– οδυνηρά εξογκώματα ή πρήξιμο κοντά στον πρωκτό σας 

– έκκριση βλέννης 

– διαρροή κοπράνων 

– επώδυνες εντερικές κινήσεις 

– αίσθημα ατελούς αφόδευσης 

Αν και οι αιμορροΐδες προκαλούν δυσφορία, δεν είναι επικίνδυνες και πολλές φορές εξαφανίζονται μόνες τους χωρίς θεραπεία. Ωστόσο, εάν έχετε αιμορραγία για διάστημα μεγαλύτερο της μίας εβδομάδας ή παρατηρήσετε μαύρα κόπρανα, θα πρέπει να επισκεφτείτε τον ιατρό σας. Η αιμορραγία μπορεί να οφείλεται σε κάτι άλλο εκτός από αιμορροΐδες και θα πρέπει να εξεταστεί και να αξιολογηθεί ανάλογα. 

Αίτια εμφάνισης αιμορροΐδων 

Οι αιμορροΐδες εμφανίζονται όταν υπάρχει μεγάλη πίεση στις φλέβες γύρω από τον πρωκτό σας. 

Οι παράγοντες εμφάνισης αιμορροΐδων περιλαμβάνουν: 

– υπερβολική πίεση και ένταση στην αφόδευση 

– εγκυμοσύνη, λόγω της πίεσης που δημιουργεί η μήτρα στη φλέβα του παχέος εντέρου 

– παχυσαρκία 

– επιπλοκές από χρόνια δυσκοιλιότητα 

– καθιστική στάση για μεγάλο χρονικό διάστημα, ειδικά στην τουαλέτα – δίαιτα φτωχή σε φυτικές ίνες

– ανύψωση μεγάλου βάρους 

– πρωκτική σεξουαλική επαφή 

– οικογενειακό ιστορικό αιμορροΐδων 

Επίσης, ο βήχας, το φτέρνισμα και ο έμετος επιδεινώνουν τις αιμορροΐδες. 

Περίπου το 50% των ενηλίκων έχουν συμπτώματα αιμορροΐδων μέχρι την ηλικία των 50 ετών. 

Διάγνωση αιμορροΐδων 

Μια οπτική εξέταση του πρωκτού είναι συνήθως αρκετή για τη διάγνωση των αιμορροΐδων. Ο ιατρός θα ελέγξει για πρήξιμο, ερεθισμούς και εξογκώματα. Ενδέχεται να χρειαστεί να σας κάνει και δακτυλική εξέταση πρωκτού/ορθού εσωτερικά, χρησιμοποιώντας γάντι και λιπαντικό υγρό. 

Για την διάγνωση εσωτερικών αιμορροΐδων και για να διερευνηθούν πιθανότητες ύπαρξης κάποιας γαστρεντερικής νόσου, μπορεί να χρειαστεί να κάνετε κάποια περαιτέρω διαγνωστική εξέταση, όπως πρωκτοσκόπηση, σιγμοειδοσκόπηση ή κολονοσκόπηση. Η πρωκτοσκόπηση πραγματοποιείται με τη χρήση ενός ρηχού, φωτιζόμενου σωληναρίου που ονομάζεται πρωκτοσκόπιο, ενώ στη σιγμοειδοσκόπηση και στην κολονοσκόπηση χρησιμοποιείται ένα μακρύ, εύκαμπτο ενδοσκόπιο με φως και κάμερα. 

Η πρωκτοσκόπηση εξετάζει το εσωτερικό του πρωκτού, η σιγμοειδοσκόπηση εξετάζει το τελευταίο τμήμα του παχέος εντέρου (σιγμοειδές κόλον) και η κολονοσκόπηση διερευνά ολόκληρο το παχύ έντερο. 

Αντιμετώπιση – Θεραπεία αιμορροΐδων 

Οι αιμορροΐδες μπορούν να αντιμετωπιστούν συντηρητικά ή χειρουργικά, ανάλογα με την κατάσταση και τη σοβαρότητα τους. 

● Συντηρητική αντιμετώπιση: Οι απλές αλλαγές στον τρόπο ζωής μπορούν συχνά να ανακουφίσουν τα ήπια συμπτώματα των αιμορροΐδων εντός 2 έως 7 ημερών. Καταναλώστε περισσότερο νερό και προσθέστε φυτικές ίνες στη διατροφή σας με συμπληρώματα διατροφής (όπως το ψύλλιο) και τρόφιμα όπως φρούτα, λαχανικά και δημητριακά. Προσπαθήστε να μην πιέζετε κατά τη διάρκεια της αφόδευσης. Οι παγοκύστες επίσης μπορούν να ανακουφίσουν από τον πόνο και το πρήξιμο. Οι κρέμες για αιμορροΐδες και άλλα φάρμακα μειώνουν τον πόνο, το πρήξιμο και τον κνησμό.

● Χειρουργική αντιμετώπιση: Αν έχετε μεγάλες αιμορροΐδες (3ου ή 4ου βαθμού) ή συνεχή επανεμφάνιση και η συντηρητική αντιμετώπιση δεν βοηθήσει, μπορεί να χρειαστείτε χειρουργική επέμβαση. Η πιο σύγχρονη μέθοδος αντιμετώπισης των αιμορροΐδων είναι η αιμορροϊδοπλαστική με laser. Στην εποχή μας, μόνο το 10% των ατόμων με αιμορροΐδες χρήζει χειρουργικής αντιμετώπισης. Λόγω της αλματώδους εξέλιξης των τεχνικών, η διαδικασία είναι αναίμακτη, ελάχιστα επεμβατική, σχεδόν ανώδυνη και μπορείτε να επιστρέψετε άμεσα στις καθημερινές σας δραστηριότητες. 

Πρόληψη αιμορροΐδων 

Για να αποφύγετε την εμφάνιση αιμορροΐδων, δοκιμάστε τα εξής: 

➢ Καταναλώστε φυτικές ίνες. Οι φυτικές ίνες βοηθούν στο να μαλακώνουν τα κόπρανα, καθιστώντας ευκολότερη τη διέλευση. Μπορείτε να λαμβάνετε φυτικές ίνες από πολλές τροφές: λαχανικά, φρούτα, δημητριακά ολικής αλέσεως, καστανό ρύζι, ξηρούς καρπούς, σπόρους, φασόλια και όσπρια. Είναι καλό να καταναλώνετε 20-35 γραμμάρια φυτικών ινών την ημέρα. 

➢ Χρησιμοποιήστε συμπληρώματα διατροφής φυτικών ινών. Τα συμπληρώματα μπορούν να βοηθήσουν να μαλακώσουν τα κόπρανα εάν δεν παίρνετε αρκετές ίνες από την διατροφή σας. 

➢ Πίνετε αρκετό νερό. Θα σας βοηθήσει να αποφύγετε τη δυσκοιλιότητα και τα σκληρά κόπρανα, ώστε να καταβάλετε μικρότερη προσπάθεια κατά τη διάρκεια της αφόδευσης. Τα φρούτα και τα λαχανικά, που έχουν φυτικές ίνες, περιέχουν επίσης αρκετό νερό. 

➢ Άσκηση: Η σωματική δραστηριότητα, όπως το περπάτημα 30’-60’ κάθε μέρα, βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος και την κινητικότητα του εντέρου.

➢ Μην αναβάλετε την αφόδευση. Χρησιμοποιήστε την τουαλέτα αμέσως μόλις αισθανθείτε την επιθυμία. 

➢ Μην πιέζετε κατά τη διάρκεια της αφόδευσης και μην παραμένετε στην τουαλέτα για μεγάλα χρονικά διαστήματα, διότι ασκείται μεγαλύτερη πίεση στις φλέβες σας. 

➢ Διατηρήστε ένα υγιές βάρος. 

➢ Διατηρήστε καλή υγιεινή καθαρίζοντας απαλά τον πρωκτό σας με ζεστό νερό κατά τη διάρκεια του ντους ή του μπάνιου καθημερινά. Μην χρησιμοποιείτε

σαπούνι, καθώς το σαπούνι μπορεί να επιδεινώσει τις αιμορροΐδες. Επίσης, αποφύγετε τη χρήση στεγνού/σκληρού χαρτιού τουαλέτας μετά την αφόδευση. 

Ποιες είναι οι επιπλοκές που σχετίζονται με τις αιμορροΐδες; Οι επιπλοκές από αιμορροΐδες είναι σπάνιες, αλλά μπορεί να περιλαμβάνουν: 

● θρόμβους αίματος στην πρησμένη φλέβα 

● αιμορραγία 

● αναιμία, λόγω ανεπάρκειας σιδήρου που προκαλείται από απώλεια αίματος 

Συνοπτικά, με τη σωστή θεραπεία, πιθανότατα θα έχετε μεγάλη βελτίωση. Ακολουθώντας τις οδηγίες του γιατρού σας και διατηρώντας μια αγωγή, συμπεριλαμβανομένης της άσκησης και της αποφυγής καθισμάτων για μεγάλα χρονικά διαστήματα, μπορείτε επίσης να βελτιώσετε την καθημερινή σας ζωή.

Κλείστε Ραντεβού
/by

Χολολιθίαση – Χολοκυστεκτομή

Τι είναι η χοληδόχος κύστη;

Η χοληδόχος κύστη είναι ένα όργανο σε σχήμα αχλαδιού, το οποίο βρίσκεται ακριβώς κάτω από το συκώτι, αποθηκεύει την χολή που αυτό παράγει και την απελευθερώνει κατά την πέψη. Η χολή είναι ένα υγρό που βοηθάει στην πέψη των λιπαρών, το οποίο εκκρίνεται μέσω του χοληδόχου πόρου στο δωδεκαδάκτυλο, αφού περάσει μέσα από το πάγκρεας. Σαν υγρό, είναι απαραίτητο για την σωστή λειτουργία του γαστρεντερικού συστήματος, όμως η χολή ως όργανο δεν είναι. 

Όταν η χοληδόχος κύστη δυσλειτουργεί, δημιουργούνται σκληροί σχηματισμοί, σαν λίθοι, που ποικίλλουν σε μέγεθος (από κόκκο αλατιού μέχρι μπαλάκι του γκολφ) και ονομάζονται χολόλιθοι ή «πέτρες στη χολή» όπως συνηθίζουμε να το λέμε στην καθημερινότητα.

Οι χολόλιθοι δεν προκαλούν πάντα προβλήματα, αλλά αυτό συνήθως εξαρτάται από το μέγεθός τους. Αν είναι πολύ μικροί, συχνά έχουν μεγάλη κινητικότητα και τείνουν να φράσσουν τον χοληδόχο πόρο, με αποτέλεσμα να προκαλούν φλεγμονή και πόνο. 

Οι χολόλιθοι δεν φεύγουν από μόνοι τους ούτε υπάρχει κάποιος αποτελεσματικός τρόπος να διαλυθούν και να αποβληθούν από το σώμα. Αν τα συμπτώματα επιμένουν, πιθανότατα θα πρέπει να αφαιρέσετε την χοληδόχο κύστη σας. Περίπου το 80% των ανθρώπων με χολολιθίαση χρειάζονται χειρουργική επέμβαση. Η επέμβαση αφαίρεσης της χοληδόχου κύστης ονομάζεται χολοκυστεκτομή και είναι μια από τις πιο συχνές επεμβάσεις που εκτελούν οι χειρουργοί. Είναι επίσης σημαντικό να αναφερθεί πως ακόμα και αν με κάποιο τρόπο διαλυθούν οι χολόλιθοι, μετά από ένα διάστημα δημιουργούνται καινούργιοι, καθώς η χοληδόχος κύστη «πάσχει».

Συμπτώματα της χολολιθίασης

Αρχικά, ο ασθενής μπορεί να έχει από απλή δυσπεψία μέχρι πόνο, που ποικίλλει σε ένταση και συνήθως με το πέρασμα του χρόνου επιδεινώνεται.

Τύποι και τοποθεσίες πόνου:

  • οξύς πόνος στο κέντρο της κοιλιάς (κάτω από τον θώρακα) και στο πάνω δεξιό μέρος, στο σημείο του ήπατος και της χολής.
  • πόνος που αντανακλά στην πλάτη, στην πίσω πλευρά του θώρακα ή/και στον δεξιό ώμο

Πολύ συχνά ο πόνος συνοδεύεται από πυρετό, ναυτία και τάση για έμετο.

Συνήθως ο πόνος πυροδοτείται από την κατανάλωση λιπαρών τροφών, όμως όσο η κατάσταση εξελίσσεται, μπορεί να πυροδοτηθεί και χωρίς προφανή λόγο. Είναι ένας έντονος, καυστικός πόνος και μπορεί να διαρκέσει αρκετές ώρες.

Διάγνωση της χολολιθίασης

Ο ιατρός εξετάζει τον ασθενή με ψηλάφηση και κρίνει αν θα χρειαστούν περαιτέρω διαγνωστικές εξετάσεις, ώστε να αξιολογηθεί η κατάσταση.

Οι εξετάσεις αυτές περιλαμβάνουν:

  • Γενική εξέταση αίματος, έλεγχος ηπατικών δεικτών και χολερυθρίνης.
  • Υπερηχογράφημα – η πιο διαδεδομένη εξέταση για την διαγνωση της χολολιθίασης. Παρέχει πληροφορίες για το μέγεθος και τον αριθμό των χολόλιθων.
  • MRCP – ειδική μαγνητική τομογραφία (μαγνητική χολαγγειοπαγκρεατογραφία).

Χρειάζομαι χειρουργική επέμβαση;

Εάν οι χολόλιθοι σας δεν προκαλούν συμπτώματα, δεν χρειάζεται να κάνετε άμεσα χειρουργική επέμβαση, απλώς να τους παρακολουθείτε και να προγραμματίσετε την επέμβαση εφόσον υπάρχει επιβάρυνση. Πολλοί άνθρωποι με χολόλιθους δεν γνωρίζουν καν ότι τους έχουν. Αν όμως οι χολόλιθοι προκαλούν συχνές κρίσεις πόνου, τότε είναι απαραίτητο να γίνει χειρουργική αφαίρεση της χοληδόχου κύστης, μια διαδικασία γνωστή ώς «χολοκυστεκτομή».

Τύποι χειρουργικής αφαίρεσης της χοληδόχου κύστης

Η χολοκυστεκτομή γίνεται με δύο τρόπους:

  1. Λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή: είναι ο πιο διαδεδομένος τρόπος στις μέρες μας. Ο χειρουργός κάνει τέσσερις μικρές τρύπες στην περιοχή της κοιλιάς και εισάγει μια λεπτή βιντεοκάμερα με φως. Με οδηγό αυτήν, εισάγονται από τις άλλες τρύπες ειδικά λαπαροσκοπικά εργαλεία για την αφαίρεση της χοληδόχου κύστης.
  1. Ανοιχτή χειρουργική επέμβαση: ο χειρουργός  κάνει μια τομή 10-15 εκατοστών και αφαιρεί από εκεί την χοληδόχο κύστη σας. Αυτή η επέμβαση γίνεται σήμερα αν η χολολιθίαση είναι σε προχωρημένο στάδιο και έχει δημιουργήσει επιπλοκές ή αν έχετε διαταραχή αιμορραγίας. Είναι επίσης πιθανό να χρειαστεί αν είστε υπέρβαροι/παχύσαρκοι ή σε γυναίκες που διανύουν το τελευταίο τρίμηνο της εγκυμοσύνης τους.

Και οι 2 επεμβάσεις γίνονται με γενική αναισθησία.

Ανάρρωση

Στην περίπτωση της λαπαροσκοπικής χολοκυστεκτομής, η ανάρρωση είναι σχετικά γρήγορη και ο πόνος απόλυτα διαχειρίσιμος. Ο ασθενής παίρνει εξιτήριο είτε την ίδια είτε την επόμενη ημέρα και επανέρχεται στις καθημερινές του δραστηριότητες εντός 2 εβδομάδων.

Στην περίπτωση της ανοιχτής χειρουργικής επέμβασης, ο ασθενής θα χρειαστεί να παραμείνει στο νοσοκομείο για λίγες ημέρες και θα επανέλθει στις καθημερινές του δραστηριότητες εντός 4-6 εβδομάδων.

Για ένα διάστημα μετά την επέμβαση θα πρέπει ο ασθενής να προσέχει την διατροφή του και να εισάγει σιγά-σιγά λιπαρές τροφές ανά διαστήματα, ούτως ώστε να δώσει χρόνο στο συκώτι να προσαρμοστεί.

Επιπλοκές χολολιθίασης

Αν η χολολιθίαση δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως, μπορεί να οδηγήσει σε πιο σοβαρά προβλήματα υγείας, όπως:

  • Χολοκυστίτιδα – φλεγμονή της χοληδόχου κύστης
  • Παγκρεατίτιδα – μια πολύ σοβαρή φλεγμονή στο πάγκρεας, που συμβαίνει όταν μια πέτρα περάσει μέσα από τον χοληφόρο πόρο και αποφράξει τον παγκρεατικό πόρο.
  • Χολαγγειίτιδα – οξεία φλεγμονή των χοληφόρων οδών.

Άλλοι τρόποι αντιμετώπισης

Για ένα μικρό χρονικό διάστημα, μπορεί ο ασθενής να είναι σε θέση να διαχειριστεί τα συμπτώματά του με αλλαγές στην διατροφή του και κυρίως μείωση έως κατάργηση των λιπαρών τροφών. Αυτό όμως δεν βοηθά πάντα και συνήθως δεν βοηθά για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Πώς γίνεται η πέψη των λιπαρών μετά την αφαίρεση της χολής;

Η πέψη των λιπαρών γίνεται κανονικά, απλώς η χολή δημιουργείται και απελευθερώνεται απευθείας από το συκώτι, αντί να απελευθερώνεται από την χοληδόχο κύστη. Μπορεί λοιπόν οποιοσδήποτε να ζήσει χωρίς χοληδόχο κύστη. Μερικοί άνθρωποι μετά την χειρουργική της αφαίρεση, αναφέρουν δυσπεψία μετά την κατανάλωση λιπαρών τροφών, όμως αυτό δεν είναι κάποια παρενέργεια που να αντισταθμίζει τα οφέλη της χολοκυστεκτομής.

/by

Βουβωνοκήλη

Η βουβωνοκήλη ή βουβωνική κήλη εμφανίζεται στην κοιλιά, κοντά στην περιοχή της βουβωνικής χώρας. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα τμήμα ενδοκοιλιακών σπλάχνων (συνήθως του εντέρου), το οποίο προεξέχει από ένα αδύναμο σημείο στο κοιλιακό τοίχωμα, το οποίο αδυνατεί να το συγκρατήσει στην φυσιολογική του θέση εσωτερικά. Αυτό δημιουργεί εξωτερικά ένα εξόγκωμα στη βουβωνική χώρα του ασθενούς.

Στην περιοχή των βουβωνικών συνδέσμων, ανάμεσα στους κοιλιακούς μύες, υπάρχουν μικρές τρύπες (στόμια). Στους άνδρες αυτά αποτελούν την δίοδο του σπερματικού τόνου και στις γυναίκες του συνδέσμου της μήτρας. Όταν αυτά τα στόμια διασταλλούν, είναι πιθανό τα ενδοκοιλιακά σπλάχνα να βρουν δίοδο προς τα έξω. Αυτός είναι ο λόγος που εμφανίζεται εκεί η βουβωνοκήλη.

Η βουβωνοκήλη είναι συχνότερη στους άνδρες.

Συμπτώματα της βουβωνοκήλης

Μια βουβωνική κήλη μπορεί να είναι ασυμπτωματική. Τις περισσότερες φορές όμως, πιθανόν να δείτε το εξόγκωμα ή να το νιώσετε σε κάποια κίνηση, καθώς είναι επώδυνο όταν σκύβετε ή τεντώνεστε, όταν σηκώνετε κάτι βαρύ και όταν βήχετε ή φτερνίζεστε. Σε αυτές τις κινήσεις μπορεί επίσης να αυξάνεται σε μέγεθος, προκαλώντας διόγκωση κατά μήκος της ηβικής ή της βουβωνικής περιοχής. Αυτός ο τύπος κήλης μπορεί να είναι επώδυνος ή/και ευαίσθητος στην αφή.

Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

  • αίσθημα καύσου ή «τραβήγματος»
  • οξύ πόνο
  • αίσθηση βάρους, πίεσης ή αδυναμίας στη βουβωνική χώρα
  • πρήξιμο του όσχεου στους άνδρες
  • ναυτία, πυρετός και ταχυκαρδία (σε περίπτωση περισφιγμένης ή στραγγαλισμένης βουβωνοκήλης)

Αίτια και παράγοντες κινδύνου

Υπάρχουν πολλές αιτίες για την πρόκληση βουβωνοκήλης. Οι πιο συχνές είναι:

  • Παχυσαρκία
  • Χειρωνακτική εργασία
  • Δυσκοιλιότητα
  • Αυξημένη ενδοκοιλιακή πίεση
  • Απότομη απώλεια βάρους
  • Χρόνια βρογχίτιδα
  • Αδυναμία κοιλιακών μυων

Οι παράγοντες κινδύνου που αυξάνουν τις πιθανότητες εμφάνισης βουβωνοκήλης είναι οι παρακάτω:

  • Κληρονομικότητα
  • Ανδρικό φύλο
  • Πρόωρος τοκετός
  • Παχυσαρκία
  • Κυστική ίνωση / χρόνιος βήχας
  • Χρόνια δυσκοιλιότητα
  • Ιστορικό προηγούμενης βουβωνοκήλης στην άλλη πλευρά 

Διάγνωση

Η βουβωνοκήλη μπορεί να διαγνωστεί κατά τη διάρκεια μιας απλής σωματικής εξέτασης από τον ιατρό σας, μερικές φορές και τυχαία κατά την απεικόνιση με αξονική ή υπερηχογράφημα αν είναι μικρή και δεν προκαλεί συμπτώματα. Αν έχετε συμπτώματα, μια απλή ψηλάφηση στην βουβωνική χώρα είναι αρκετή για να γίνει η διάγνωση. Ο ιατρός θα σας εξετάσει σε ύπτια και όρθια θέση και θα σας ζητήσει να βήξετε, ούτως ώστε να ελέγξει την κήλη όταν είναι πιο προφανής.

Όταν μια βουβωνοκήλη είναι μικρή, είναι εύκολο να την ωθήσετε πίσω στην κοιλιακή χώρα από ύπτια θέση. Αν όμως αυτό δεν είναι εφικτό, πιθανόν να έχετε μια περισφιγμένη ή στραγγαλισμένη βουβωνοκήλη.

Τύποι – Επιπλοκές βουβωνοκήλης

Έμμεση ή λοξή 

Η έμμεση βουβωνική κήλη είναι ο πιο συνήθης τύπος. Συναντάται συχνά σε περιπτώσεις πρόωρης γέννας, όπου δεν έχει προλάβει να κλείσει ο βουβωνικός σωλήνας και ενδέχεται να εμφανιστεί ανά πάσα στιγμή κατά τη διάρκεια της ζωής.

Άμεση ή ευθεία 

Η άμεση βουβωνική κήλη εμφανίζεται πιο συχνά σε ενήλικες και η πλειοψηφία των ιατρών υποστηρίζει πως οφείλεται σε αδυναμία των μυών της κοιλιακής χώρας και σε εξασθένηση του ιστού του κοιλιακού τοιχώματος.

Περισφιγμένη

Συμβαίνει όταν ένα τμήμα του εντέρου παγιδεύεται στο κοιλιακό τοίχωμα και δεν μπορεί να ωθηθεί πίσω στη θέση του.

Στραγγαλισμένη

Η περισφιγμένη βουβωνοκήλη μπορεί να οδηγήσει σε στραγγαλισμό του παγιδευμένου τμήματος, γεγονός που διακόπτει τη ροή του αίματος και απαιτεί επείγουσα ιατρική αντιμετώπιση.

Πρόληψη και θεραπεία

Οι γενετικοί παράγοντες εμφάνισης βουβωνοκήλης είναι αδύνατον να αποτραπούν, υπάρχουν όμως τρόποι πρόληψης για την μείωση των πιθανοτήτων εμφάνισης και επιπλοκής μιας βουβωνοκήλης.

  • Διατήρηση ενός υγιούς βάρους, στα πλαίσια του φυσιολογικού Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ = 18,5 – 24,9) και ακολούθηση διατροφής πλούσιας σε φυτικές ίνες.
  • Διακοπή καπνίσματος.
  • Αποφυγή ανύψωσης μεγάλου βάρους.

Ο κυριότερος τρόπος θεραπείας της βουβωνοκήλης είναι η χειρουργική αντιμετώπιση. Θεωρείται πλέον χειρουργείο «ρουτίνας» όταν γίνεται από έναν σωστά εκπαιδευμένο χειρουργό.

Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι ανοιχτή ή λαπαροσκοπική:

  • Ανοιχτή: ανάλογα με το σημείο της βουβωνοκήλης, γίνεται μια μικρή τομή περίπου 3-5 εκατοστών στη βουβωνική χώρα και ακολουθεί ανάταξη του οργάνου πίσω στη θέση του. Στη συνέχεια, τοποθετείται ένα πλέγμα που καλύπτει ουσιαστικά το κενό από το οποίο προέβαλε η κήλη και ενισχύει το κοιλιακό τοίχωμα, προωθώντας την επούλωση και αποκατάστασή τους. 
  • Λαπαροσκοπική: η διαφορά με την ανοιχτή είναι ότι γίνονται 3 μικρές κοιλιακές τομές, από όπου περνούν μια μικρή κάμερα και τα εργαλεία και πραγματοποιούν την ίδια διαδικασία εκ των έσω (ανάταξη και στη συνέχεια τοποθέτηση πλέγματος).

Η ανοικτή μέθοδος γίνεται με γενική, περιοχική ή ραχιαία νάρκωση, ενώ η λαπαροσκοπική μόνο με γενική αναισθησία.

Και στις δύο μεθόδους, ο μετεγχειρητικός πόνος είναι ελάχιστος και ο ασθενής επιστρέφει στο σπίτι του την επόμενη ημέρα και πολύ σύντομα στις καθημερινές του δραστηριότητες. Το πλεονέκτημα της λαπαροσκοπικής επέμβασης είναι η ελαχιστοποίηση του χρόνου συνολικής ανάρρωσης και το μικρότερο χειρουργικό τραύμα, συχνά όμως έχουν παρατηρηθεί μεγαλύτερα ποσοστά επανεμφάνισης της κήλης.

/by

Κύστη Κόκκυγα

Κύστη Κόκκυγα

Η κύστη κόκκυγα (γνωστή και ως «τριχοφωλεακό συρίγγιο») είναι μια αφύσικη κύστη στο δέρμα, η οποία συνήθως περιέχει τρίχες και μικρά υπολείμματα δέρματος. Η κύστη κόκκυγα εντοπίζεται σχεδόν πάντα στην περιοχή του ιερού οστού, στην κορυφή της γραμμής που σχηματίζεται ανάμεσα στους γλουτούς. Αρχικά είχε ονομαστεί «νόσος του Jeep», διότι πρωτοεμφανίστηκε σε οδηγούς στρατιωτικών τζιπ στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, λόγω της πολύωρης πίεσης στην περιοχή του κόκκυγα.

Τέτοιες κύστες δημιουργούνται συνήθως όταν μια τρίχα διαπερνά το δέρμα εξωτερικά και διεισδύει μέσα του. Αν η κύστη κόκκυγα μολυνθεί, δημιουργείται ένα εξαιρετικά επίπονο απόστημα και πρέπει να παροχετευθεί ή να αφαιρεθεί χειρουργικά.

Η κύστη κόκκυγα εμφανίζεται κυρίως σε νεαρούς άντρες και έχει την τάση να υποτροπιάζει ακόμα και μετά από θεραπεία. Άνθρωποι που κάθονται για μεγάλα χρονικά διαστήματα, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να παρουσιάσουν κύστη κόκκυγα.

Συμπτώματα

Όταν μολυνθεί, η κύστη κόκκυγα μετατρέπεται σε μια οιδηματώδη μάζα (απόστημα). Τα συμπτώματα της μόλυνσης περιλαμβάνουν:

  1. πόνο, κυρίως σε καθιστή θέση ή κατά την βάδιση
  2. ερυθρότητα δέρματος
  3. εκροή ορώδους υγρού, πύου ή αίματος από δερματικά στόμια (πόροι που συνδέουν την κύστη με το δέρμα), πιθανόν συνοδευόμενο από δυσοσμία
  4. πυρετός και αδιαθεσία

Αν πιστεύετε πως πάσχετε από κύστη κόκκυγα, επισκεφθείτε τον ιατρό σας και εκείνος με μια κλινική εξέταση θα μπορεί να κάνει την διάγνωση και να σας κατευθύνει ανάλογα.

Αίτια

Τα αίτια δεν είναι εντελώς σαφή, αλλά στην πλειοψηφία τους οι κύστες κόκκυγα προκαλούνται από τρίχες που διαπερνούν το δέρμα. Η τριβή στην περιοχή (δέρμα με δέρμα, σφιχτά ρούχα, ποδηλασία, πολύωρη οδήγηση, παρατεταμένη καθιστική στάση και άλλοι παρόμοιοι παράγοντες) προκαλεί πίεση των τριχών πάνω στο δέρμα και επακόλουθη διείσδυσή τους. Αντιμετωπίζοντας την τρίχα ως ξένο σώμα, ο οργανισμός δημιουργεί γύρω της μια κύστη.

Θέλετε να κλείσετε ένα ραντεβού με τον γιατρό;

Κλείστε ραντεβού!

Παράγοντες κινδύνου

Υπάρχουν κάποιοι παράγοντες που καθιστούν τους ανθρώπους πιο επιρρεπείς στην ανάπτυξη κύστης κόκκυγα:

  1. Το ανδρικό φύλο (αναλογία 3 προς 1 σε σχέση με τις γυναίκες)
  2. Η νεαρή ηλικία (πιο συχνά σε ηλικίες περί τα 20 έτη)
  3. Παχυσαρκία
  4. Καθιστική ζωή ή εργασία
  5. Υπερβολική τριχοφυΐα στην περιοχή
  6. Κακή υγιεινή της περιοχής

Επιπλοκές

Αν μια κύστη κόκκυγα δεν αντιμετωπιστεί καταλλήλως σε βάθος χρόνου (συνήθως περίπου 20 έτη) ή παρουσιάζει αλλεπάλληλες υποτροπές, το άτομο διατρέχει αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξει μια μορφή καρκίνου που ονομάζεται καρκίνωμα από πλακώδη κύτταρα.

Πρόληψη & Θεραπεία

Υπάρχουν ορισμένοι τρόποι πρόληψης και περιορισμού συμπτωμάτων που βοηθούν σημαντικά:

  • διατήρηση της περιοχής καθαρής με τακτικό πλύσιμο (τουλάχιστον 1 φορά/ημέρα)
  • αποφυγή παρατεταμένης καθιστικής θέσης
  • απώλεια βάρους σε περίπτωση παχυσαρκίας
  • σε περιπτώσεις υποτροπής, συνιστάται ξύρισμα της περιοχής για την αποφυγή μελλοντικών υποτροπών.

Για πολλά χρόνια, η αντιμετώπιση της κύστης κόκκυγα γινόταν αποκλειστικά με χειρουργική επέμβαση, η οποία ήταν εξαιρετικά επώδυνη και χρονοβόρα όσον αφορά στην ανάρρωση. Ο χειρουργός έκανε μια τομή στο δέρμα, ούτως ώστε να αφαιρέσει την κύστη και η τομή έπρεπε να μείνει ανοιχτή και να επουλωθεί το τραύμα φυσιολογικά, γεγονός το οποίο δημιουργούσε μεγάλες δυσκολίες στην καθημερινή ζωή του ασθενούς.

Τα τελευταία χρόνια, η αντιμετώπιση της κύστης κόκκυγα γίνεται με laser, μέσω της τεχνικής FiLaC (Fistula-tract Laser Closure: Θεραπεία Συριγγίου με Laser). Πρόκειται για μια ανώδυνη, ελάχιστα επεμβατική τεχνική, η οποία διαρκεί περίπου 15’ και πραγματοποιείται με τη χρήση ειδικής οπτικής ίνας laser, με τοπική αναισθησία. Η ίνα εισχωρεί στην κύστη και μέσω της φωτοθερμικής ενέργειας, καταστρέφει το τοίχωμά της, καθιστώντας την αδρανή. Ο ασθενής επιστρέφει άμεσα στις καθημερινές του δραστηριότητες και οι περιπτώσεις υποτροπών είναι ελάχιστες σε σχέση με την ανοιχτή επεμβατική αντιμετώπιση.

Κλείστε Ραντεβού με τον Γιατρό

/by